İYKİ DOĞDUN KUZUCUM...

 Bu gün senin doğum günün...Hayatımıza gireli tam 2 yıl oldu...27 temmuz 2010 salı saat 09.50 ...Sanki üstünden 2 yıl geçmemiş gibi,her anı,her dakikası aklımda...ne kadar bekledik seni erken doğum olacak derken 10 gün gecikmeli geldin hayatımıza ...iyki geldin bebeğim...iyki bizimle olmayı seçtin...Yoksa kim bana kujum annem derdi:)ve iyki bizimle bu kadar mutlusun.  kuşum..seni çook seviyoruz biz...Bize ihtiyacın kalmayana dek yanında olmayı nasip etsin rabbim bize...

NİCE NİCE SAĞLIKLI MUTLU YAŞLARA.....SENİİ ÇOOKK SEVİYORUM KUZUCUM...

KIZIM HERGEÇEN GÜN BANA YENİ ŞEYLER ÖĞRETEREK BÜYÜMEYE DEVAM EDİYOR;)

  Bebişim her gün bana birşeyler öğreterek büyümeye devam ediyor ...Bende bunları hem ilerde unutmamak için hemde kızıma da anı kalsın diye aklıma geldikçe,vaktim oldukça yazmaya çalışıyorum işte....

  2 Yaşına sayılı günlerimiz kaldı ...27 temmuz Salı sabah saat 09.50...boy:51  , kilo:3.050  Daha dün gibi kucağıma aldığım gün...Her ne kadar kendi derdime düşüp ilk günlerini kaçırmışım gibi hissetsemde sanırım çook güzel telafi ettik biz bunu...O kadar güzel bir ilişkimiz var ki seninle,daha karnımdayken belliydi böyle olacağımız...

  Doğumunla beraber bambaşka biri oldum bende canım kızım...Aceleci,sabırsız halimden tutta ,okuduğum kitapların içeriğine kadar herşeyim sana endekslenmiş sanki ,sanki ben hep anneydim,sanki hep seninleydim,sanki sadece senin dilini çözmek için dünyaya gelmişim...

  Ne çok şey öğrettin bana ;Önce bebek dilini ,sonra 3 aylık bir bebeğin evde kaybolabileceğini(oyun halına bırakmıştım seni ve sen biz babanla içerdeyken döne döne koltuğun arasına gitmiştin,odaya geldiğimizde ne sesin vardı ne de suretin:)) )

  4 aylıkken de  bir bebeğin emekleyebileceğini ve ilk dişlerinin çıkarabileceğini öğrendim sayende ve bunlarla beraber ilk ateşlenmelerini ve bunlarla nasıl başedebileceğimi  öğrendim...Uykusuz geceleri de öğrendim tam o aralarda... öncesinde tüm bebekler 12 saat kesintisiz uyurlar sanarken...İnsan her bebek kendi bebeği gibi sanarmışya ,ya da daha doğrusu insan kendi yaşadığını en iyi bilirmişya o misal işte...

  Emekleyen bir bebeğin nasıl oyalanması gerektiğini ve nasıl deli gibi herşeye saldırabileceğini,hele birde bu bebek daha çok küçük olduğundan çok gerekmedikçe hayırı kullanmamam gerktiği için evin nasıl güvenli hale getirilebileceğini ,nerelerin senin için en tehlikeli yerler olacağını da öğrendim sayende:)

 Her gün günde kaç kez kaka yapmalı,ishal mi kabız mı,eğer bunlar olursa nasıl davranılmalı,günde kaç kez anne sütü almalı,memeyi bırakan çocuğa tekrar nasıl bir iletişimle bu aşılanmalı ,kimlerden yardım alınmalı ,hangi siteler faydalı,ek gıda ya nasıl başlanmalı neyi ne kadar ne ile vermeli ,ev yoğurdu nasıl yapılmalı,en doğal nerde neler satılır bunları da öğrendim....

 Sonra ilk kez söylenen kelimelerle  nasıl bir mutluluk yaşanır,hele o ilk adımlar daha 7-8 aylıkken atılmışsa insana nasıl bir haz verir bunları da öğrendim ben sayende...
 Uyku rutini nasıl oluşturulmalı,hangi yöntem bize en uygun olanı ,sadece uyku rutinine dahil olan yalancı emzikten nasıl kurtulunmalı,neyi ne zaman nasıl yapmalı da alıştırmalı bunları da öğrendim herkese ,herşeye rağmen...
 Önce bırakmasın diye deli gibi yöntem aradığım memeden sonra nasıl kesmeli ,hazır mı değil mi?en az hasarla nasıl bıraktırılmalı vs vss....işteee...aklıma gelmeyen onlarcası...ama hepsi sana özel,senin ruh haline özel başkasında işe yarar mı bilmem ...her anne farklı,her bebek farklı,her anne bebek ilişkisi de farklı,her bebeğin çevresi de farklı.... ben o yüzden sana seni yazıyorum sadece işte...

  Biz seninle 7/24 beraberiz...Ve çook keyifle vakit geçiriyoruz sen benim arkadaşımsın...hele birde konuşmaya tam anlamıyla başladığın için gerçekten arkadaşımsın...espriler,hikayeler artık senden bana geliyo:))ben 1 kez anlatıyorum ya da öğretiyorum sen defalarca olmadık zamanlarda onları bana geri iade ediyorsun ....halimizden memnunuz yani;))ama ben yine de anneyim kurallarımı sen çook iyi biliyorsun;))

  Peki şimdi neredeyiz??Nereye geldi ilişkimiz???

   NERDE MİYİZ??? BENİM EN ÇOK GÖZÜMDE BÜYÜTTÜĞÜM YERDEYİZ ....

   TUVALET ALIŞKANLIĞI NASIL KAZANDIRILMALI?

 O kadar çok şey okudum ,o kadar uzun zamandır araştırıyorum ki ve o kadar çok farklı görüş var ki?...Her anne gibi aman en doğrusu olsun ,aman en az hasarla atlatalım,aman ruh hali etkilenmesin,aman şu olmasın aman bu olmasın diye ertele ertele geldik işte yine aynı yere:))Kurtuluşumuz yok artık başlama vaktimiz geldi sen fazlasıyla hazırdın da ben hazır değildim kuşum ...Ne kadar kötüyüm demi?Boşa geçti zaman  belkide?belki de bu kadar beklememize gerek yoktu?belkide en doğrusu önsezilerimle hareket etmem di?ama yapamadım kuzum ...hayatımda ilk defa ben çook cesaretsizdim başlayamadım...Oysa sen daha 3 aylıkken karnın doyduktan sonra ben senin koltuk altlarından tutuyordum, kucağımda ayakta dimdik dururken çömelipte kakanı yapıyordun ve bunu alışkanlık haline getirmiştin :)başka zaman yapmamaya bile başlamıştın emekleyene dek...    Gerçi arada wc ye alıştımak amaçlı kolozete tutuyordum seni ama devamını getiremedim ...Sonra her kaka yapışında rahatsız oluyordun ,her seferinde okuduğum şeylere nazaran evet bu çocuk hazır diye düşünmeme rağmen ,ben hazır olmadığımdan başlayamıyordum...Her seferinde bir bahanem vardı aslında ...hatta bu ay da var ama yok yazık sana da, bana da ,babana da... başladık artık....aslında baya zamandır başladık biz seninle ...Nerdeyse 1 yıldır klozete oturup ta kakanı yapıyordun ama bezine:)hemde ne eğlenerek,neler konuşarak,neler öğrenerek o klozetin üstünde:))her ne kadar bezsiz olmasan da olsun zaten bu geçiş dönemiydi çünki başlamadığımız için gerginde değildim o yüzden de sorun yoktu yapsanda olur yapmasan da misali...  ama ne çok işime yaramış meğer bunlar benim ,meğer ne doğru yapmışım bu yönden bakınca ,keşke daha  önce başlasaymışız biz bu olaya dedim  ama sonra ya kas gelişimi uygun değilse ???? vs vs ....yani birçok soru işaretiyle başladım bu olaya ama önemli olan cidden de benim hazır olmammış sen cidden de benim tahmin ettiğim gibi zaten hazırmışsın kuzum...

GELELİM İLK GÜNÜMÜZE:Kalkınca kahvaltı sonrası bezine kakanı yaptın ve ben son kez bezini alıyorum diye kendime hatırlattım ama bundan 1 hafta öncede bir girişimde bulunmuş 3 saatte evin her yeri sulanınca sayende vazgeçmiş ve hazır olmadığıma karar vermiştim ama bu sefer hazırlanmaya karar verdim ...önce evdeki tüm halıları kaldırdım,koltuklara da kalın örtülerini serdim artık hazırdım işte ,istediğin heryere yapabilecek çişi kakayı öğrenecek,ve ben sana hiç kızmayacak,ruh halini zedelemeden bu işi halledebilecektim en sabırsız olduğum konuda acaba ne kadar sabırlı olacaktım çok merak ediyordum açıkcası... artık biliyorum :)ben kendimi baya aşmışım kuzum sayende teşekkür ederim:))
   bezini aldık ve bezleri kaldırdık ortalıktan beraberce konuşarak,artık büyüdün, bak sana anlattığım gün bugün ,artık bezsiz olacağız ,herkes gibi çişini kakanı tuvalete yapacaksın bende sana yardımcı olacağım,şimdi sırada çiş kaka dersi var,sen öğren sonrada bebeklerine öğret bunu da diye önceki konuşmaları gözlerinin içine bakarak anlattım...anladığına eminim ...
   O gün bezsiz olmanında verdiği sevinçle sanırım saatte 2 bazen 3 kez çiş  yaptın ama hep yerlere...yarım saatte bir wcye gitmemize ve orada da yarım saat oyalanmamıza rağmen hiç wc ye yapmadın...ama çişin ne olduğunu öğrendin ve o gün kaka da yapmadın tuttun :)demek ki tutabiliyorsun;)ve tüm gün sadece kısa kısa şortlar giydik birini yıkadık birini kuruttuk ve gecede bezlememeye kararlıydım ben bakalım ne olacak normalde sabah kuru kalkıyordun ama bezsiz olunca acaba iş değişecek miydi? neyse ben bu düşüncelerle seni en son çişe tuttum ve sende beni hiç zorlamadan güle oynaya ,bana şebeklik yaparak çişini yaptın:))tabi her başarında olduğu gibi bunda da evde sevinç çığlıkları tabir caizse tam bir bayram havası vardı:))nasıl bir mutluluktu anlatamam :)) alıştırma kilodunu giydirdim ve günümüz bitti ŞÜKÜR...

 2.GÜN...

Gece 1 kez kaldırdım seni..altın kuruydu ama ben seni yine de wc ye götürdüm sende hemen yaptın ve ben uyucam deyip hiç arıza çıkarmadan tekrar uyudun:) sabahta aynı şekilde altın kuruydu hemen wc ye koştuk ve beni yine zorlamadan çişini yaptın ...öğlene dek ise o kadar wc ye gittiğimiz halde yapmadın ...kakada yapmadın .bu kaka da 2 gün zaten dünde yapmamıştın çünki...bekliyoruz bakalım ne zaman gelecek derken sen olduğun yere çişini yapıverdin....neyse öğle saati yemek ve öğle uykusu ...uyandığında çamaşırına kakanı yapmıştın...ben yanında olmadığımdan tam bilemiyorum ama sanırım kalkınca yaptın??neyse artık kaka yapmaz diye düşünürken wcye her gittiğimizde az az da olsa hem çiş hemde kaka yaptın hatta kakanı yapmak için zorladın resmen:)))kuşum yaa ...hatta babanla beni de hadi kaka oyunu oynayalım diye zorla wcye götürmeye çalıştın:))ve bebeğinle de kaka yapma oyunu oynadın durdun:))gecede kuru geçti yine...zaten geceleri yapmıyordun sen ....hatta bu yaşına kadar bebekken bile dışarda asla kakanı da yapmadın sen;))

 
   3.GÜN:
  

   Sabah kalkınca çişini yaptın hemen sonra kahvaltı ve sonrasında az çiş ve kaka da yaptın...ama yine öğlene kadar çiş yapmadın tam ümidimi kesmişken odaya geldiğimde tv ünitesinin üstündeydin ve ıslak bir halde:))ve bak ben buna gülüyorum düşün nasıl değiştiğimi ...sadece sen ıslak değildin hemde tüm oyuncakların ,oyuncak selen,vee tv ünitesinin bir kısmı ıslaktı....heryeri temizledim sabırla ama sana belli etmemek için nasıl çaba sarfettiysem artık ki her çocuk gibi konuşmasamda belli etmemeye çalışsamda sen hissettin eminim ve bana şebeklik yaptın yaptığının hata olduğunu anlaman anlamına geliyordu bu ve ben sakinleşiverdim ...sonra 1 saat sonra yine yerlere yaptın ama bir daha yapmadın sonraki seni wcye götürüşlerimde hep kendi isteğinle çişini yaptın en son yatmadan öncede yaptın ve yattın ...şimdi de uyuyorsun kuşum ve ben eminim ki biz bu işi  baya bayaa hallettik seninle ...daha çok yolum var biliyorum bu konuda da...ama sen ve senin sevgin o yoluda öğretir ve aytınlatır bana;))

    Herşeyi öğrettiğin gibi bunu da öğrettin kuzum sen bana ,benim için en zoru olsada...Şimdide bir çiş rutini oluşturduk kendimize işte:))Bakalım daha neler öğreteceksin, bekliyorum sabırla,ama cidden sabırla yaa ....

  

İLK KEZ KIZIMDAN TÜM GÜN AYRI KALDIM....

  Canım kızım

  BUGÜN BABANLA YALNIZ GEÇİRDİĞİN EN UZUN GÜNÜNDÜ:)NEDEN VE NASIL MI?


   Bugün kpss sınavım vardı ve ben senden tam 10 saat ayrı kaldım ilk defa...ama hiç öyle sandığım kadar zorlanmadım ...Benim için de bir alıştırma oldu diyebiliriz ...nasılsa yakında işe başlayınca hergünümüz böyle ayrı ayrı geçecek...TR'deki şartlarda 10 saat en kısa ayrılık saatimiz olur zaten:S

   Saat 8.30 da ayrıldım senden ...Babanla beni okula bıraktınız ve sen bana koltuğundan öpücük atıp''güle güle annecik kolay gelsin ''dedin:)
  Sonra siz gittiniz 9.30 da başlayan sınav 13.00de bitti öğleden sonrada 14.30 da başladı ve akşam 18.00 de bitti ve ben sınavdan sonra saat 19.30 gibi anca evde olabildim ...ve sınava telefon,çanta,bozuk para vs vss alınmadığı için o saate kadar da konuşamadım seninle ama gitmeden konuşmuştum uzun uzun anlatmıştım bugünü babanla geçireceğini;)

  Eve gelirken yolda bir kız gördüm hatta birsürü kız gördüm allahım hepsi sana benziyordu sanki!İşte o ana seni ne kadar özlediğimi anladım ....kapıyı açtım içeri zor girdim ...sesimi duyup koşa koşa bana geldin bir sarılışın vardı ki ? o kadar özlem dolu ,o kadar hevesli,nerdeyse nefes alamamana rağmen kollarını boynumdan çekemedin bende sana doyamadım kuzum ...Allahım senin acını , yokluğunu yaşatmasın bana ...

  Babanla çok güzel vakit geçirmişsiniz,çok eğlenmişsiniz....ne yaptınız diye sordum hemen başladın anlatmaya''biş gelin göydük ,düğüne dittik,payka dittik,aaaaa balonum vaydı ,abla aydıı onu benden,aymasın onu ,versin bana geyi ...diye başladın anlatmaya:)

  

   Evet gerçektende babanla eğlenmişsiniz baya...beni bıraktıktan sonra eve gelirken baban seni parka götürmüş söz vermişti sana,sonra beraber eve gelip ara öğün yemişsiniz muzunu ve bademini istemişsin babandan ...

  Sonra öğle saatin gelince ''acıktım'' demişsin baban sana hangisinden istiyosun diye sormuş sende çorba içicem bide yoğurt vey bana demişsin:)

   Yemeğini yedikten sonra babanla alt değiştirmece oynamışsınız babanda böylelikle ilk kez kakalı bezini almış oldu:)

  Sonra baban uyku vaktinin geldiğini söylemiş sende pitapımm diye ağlamışsın babanda eli mahkum 1 saat kitap okumuş sana en son uyumuşsun :)

  Uyandıktan sonra babanla karpuz yemişsin ve ben üstünü giderken hazırlamıştım baban giydirmiş seni ,babana eşlik edip nikah merasimine katılmışsınız:) çok eğlenmişsin balonlarla oynamışsın orada:)

  Eve gelince babana '' acıktım'' demişsin babanda :''ne yemek istersin çorba ısıtalım mı ?)diye sormuş sende ''çorba içmicem ıııggggıııı içmicem ben pilav yemek iştiyom bana pilav yap ''demişsin:)babanda sana pilav yapmış:))hatta biz yemiyoruz diye sözde en küçük tavayı kullanmış ama kalanını kendi yemiş:)) sen zaten yoğurtsuz yemek yemediğin için yoğurdunla pilavını bir güzel yemişsin.

  Sonra babana fincanlarınla çay servisi yapmışsın ...yani baba kız hiç yokluğumu aramamışsınız ...çok mutlu oldum aslında ...umarım hep böyle yolunda gider ilişkilerimiz;))

  Sonra da ben geldim işte...iyki geldim ...iyki mutluluğunuzu gördüm kuzum...sizi çok seviyorum ...ikinizde iyki hayatımdasınız.....

ELİF VE EYÜP'ÜN DİYET SERÜVENİ

      MERHABALAR

    
      Uzun zamandır bakamıyorum bloğuma baya ihmal ettim ama o kadar yoğun bir dönemden geçtim ki ben yani ev ,eş ,çocuk yetmezmiş gibi oöf sınavları+kpss+ehliyet bide üstüne memleketten yatılı misafirler derken kendimi unuttum ben:)) uzun zamandır taslakta bekleyen zayıflama hikayemi güzel yürekli insan Mehtap'ın bloğumu ziyareti sayesinde hemen yayınlayıp paylaşmak istedim sizinle de umarım birilerinin işine yarar ...

       Ben ELİF öncelikle bize bu muhteşem duyguyu yaşatan ,yaşamamıza vesile olan güzel insana teşekkür ederek başlamak istiyorum... SONSUZ TEŞEKKÜRLER MEVSİMLERDEN ROMA,SEVGİLİ MEHTAP....

       Hep bir gün benimde hikayem olacak derdim ya işte bu da benim hatta eşimle bizim zayıflama hikayemiz :))

       inanıp,istediğimiz müddetçe ve iradeli olup sabredebildiğimiz müddetçe ama en önemlisi arada kaçamaklarınızda olsa hatta 1-2 gün bozmuşta olsak devam edebildiğimiz müddetçe hepimizin  çok güzel hikayeleri olacak inanın buna:)

      Hem neden olmasın ki? inanç değil midir insanı ayakta tutan?doğrudan ayırmayan?kansere bile çare olan? şurdaki 20-30-40 kiloya mı çare olamayacak ? hemde bunca insan varken önümüzde örnek demi ama? Ben inanıyorum ki herkes yapabilir istedikten sonra azimle neler yapılmaz ki? inanın... bakın ben azimle neler başardım hayatta ...bunların içindeki en kolayı , en basiti 30 küsür kiloyu vermem di  gerçekten de...bunu da yazdım bloğumda kızıma hatıra diye merak edenler okuyabilirler pek tabi ki...

     Şimdi kısaca yazayım size benim kendimden hiçbir zaman ümidimi kesmediğim ama acaba nerde yanlış yapıyorum da hala bu kilolardan kurtulamıyoruz dediğim ,asla kabul etmediğim eşimle çıktığımız bu keyifli yolculuğumuzu:)

     Ben nişanlanana dek(2007)ergenlik dönemi hariç 45-50 arası bir kiloda seyrederdim .Nişanlılığımda kullandığın antidepresanlar sayesinde nasıl olduğunu anlamadan 54 kilo ile evlendim(haziran 2008) sonra tekrar 1 ayda 50 kiloya düştüm ama sonra bişey oldu ,göğsümde oluşan kist yüzünden kortizon kullanmak zorunda kaldım ve 3 aylık evliyken 60 kiloydum :(

    1.5 yıl sonra hamile kaldım 2010 temmuz da kızım geldi ve ben tam 83 kilo ile doğum yaptım ...doğumdan sonra 77-80 arası gidip geldim 40 gün sonra 72 kiloydum ama artık bu kiloyu sabitlemiştim tam 6 ay bu kiloda kıaldım...

    sonra bişey oldu ve ben hafif dikkat ederek 65-70 arası gidip geldim yine ama hiç öyle diyet falan da yapmadım açıkcası...tek yaptığım günde süt olması için bol yeşillikli kısır yemek ve 6 litreye yakın su içmekti evet evet 6 litre :))

  bu dönem içerisinde ben hiç alışveriş de  yapmadım hamileliğimde aldığım  bol gömlekler ve hamilelik kotlarım yetiyordu bana bir gün zayıflayacaktım ve evlenirken annemin çeyizime yaptırdığı onca kıyafetleri tekrar giyebilecektim bir gün hiç giyilmemişlerdi  ne yazık ki:( ee kızım artık 1.5 yaşına gelmişti ve ben tamam dedim kendime ,nasılsa yakında emzirme dönemini de sonlandırmayı düşünüyordum,hafif hafif dikkat etmeye başladım ama nasıl yapmam gerektiğini bilmiyordum birgün kızıma anı defteri tuttuğum bir sitede mevsimlerden romadan bahsediliyordu hiç düşünmeden bakıverdim ve önce nerdeyse 1 hafta da geceleri oturup bloğu hatmettim... önce sihirli diyeti başladım okumaya ,çok etkilendim ve en başından başlayarak tüm yazıları 1 haftada bitirdim hemde hepsini geceleri nerdeyse uyumayarak...benim iiçin inanmak başarmanın tamamı çünki ben inandım gözüm kapalı emin olarak ,sorgulamadan ne denilirse yaptım...dönem dönem bırakmak zorunda da kaldım ama pes etmedim çünki artık yaşam tarzımız olmuştu bu iş bizim hatta kızımın bile :))tamam kızımla ben zaten 6 öğün yerdik ama şimdi en azından bunu 2 -3 yaşına dek değil ömür boyu yapması gerktiğini öğretecek annesi ona...neyi ne ile yemesi gerektiğini bilecek annesi öğrendiği için kızına ,eşine,dostlarına ,arkadaşlarına ,akrabalrına da öğretecek hatta bir çoğuna öretti bile :))hemde gururla ..

    Tam artık başlayayım diye notllar tutuğum defterimi elime aldığımda TAM ZAMANI yazısını yayınlıyordu mehtap... bu bir işaret dedim ve 64 kilo ile başladım  yolculuğuma...15 gün sonunda 4 kilo vermiştim bile bu süperdi cidden hatta eşimde 2 haftada 6 kilo vermişti ...

  Eşimin olayı biraz daha farklı aslında hamile olan ben olduğum halde sorunlu bir hamilelik geçirdiğim için 9 ay mutfağa giremeyince ve eve işten dönüş saaatimiz 23.00 gibi olunca(iş sonrası dil kursumuz vardı) adamcağız ben aç kalmamayım diye en kolay ,en pratik ,en fazla kalorili ne varsa hazırlayıp önüme getiriyordu ve bu sayede benimle kilo alma konusunda cidden yarışmıştı ben  gebelikte 23 kilo aldım eşimde evlendiğimizde 90 KİLOYKEN 105 KİLO oluvermişti... yani bize de su içsek yarar olmuştu:))  Arada vermeliyim bu kiloları desede benim psikolojim bozulmasın diye(ben şişmanken yanımda zayıf bir koca istemediğimi ve  nasıl bu konudan muzdarip olduğumu çok iyi biliyordu ve bu durumu aklımca emzirme dönemi bitmeden bitirmek için uğraşmayacağımı da )o yüzden işte  benim hazır olduğum zamana kadar bekledi  ...gerçekten minnettarım kendisine ...

   Biz mehtap'ın yayınladığı her listeyi ilk aylarda  aynen yaptık eşimle  hiç kaçamaksız diyebilirim emzirdiğim için gece süt içmeyi asla ihmal etmedim ben .eşimde ayran içiyordu ben süt içerken ,çikolata krizlerim olduğunda da hep dolabımda olan bitter çikolatadan 2 parçacık yiyordum akşam sütümle yemek için de akşama kadra bekliyordum hatta:))yemeklerimize ve özellikle de ekmek banarak yediğim salatalarımıza kattığımız yağların da artık çeyreğini katıyorum düşünün ne kadar bol kepçe olduğumu :))tasarruf devrindeyiz ailece:)) spor olarak ben hergün nerdeyse kızımla dışarı çıkmaya başladım bize en uzak parkı seçiyordum gitmek içinde::) ya da marketten alacaklarımı 3'er 4'er güne yaymaya başladım mesala böylece mecburen çıkmak zorunda kalıyordum bide ekmek olayı tabi ben ekmek yemez ama bunu pilav,makarna ve hamur işi ile telafi ederdim şimdi 3-4 çeşit ekmek alıp dolaba atıyorum hergün başka bir çeşit yiyoruz mesala...haftasonları eşimle mutlaka yürüyüşe gittik bide kızım parkta eğlenirken dönüşümlü ona bakıcılık yaparak aletli sporumuzu da yaptık , hiç yapamadıysam hamileliğimde sipariş verip aldığım ama bir türlü yapmak nasip olmayan step tahtamı kullanmaya başladım cidden çok faydasını gördüm günde 40 dakika yapmak bana 2 saat yürümeye bedelmiş gibi geliyordu ve en çok muzdarip olduğum kalın bacaklarımdan kurtuldum sayılır ki en çok buna seviniyorum ...kilo versemde önce yüzüm çökerdi benim...ama bu sefer farklı oldu işte ...önce bacaklarım,göbeğim ve kollarım eridi hemde hamileliğimde bir ara bacaklarımın kalınlığına mı ulaşıyo acaba diye badi giymeye korktuğum kollarım:))yani ben aslında sorunlu olan yerlerimden kurtuldum,eşimde aynı şekilde asla erimez dediği kalın bacaklarından ve göbeğinden pek tabiki kurtuldu hatta giyemediği tüm kıyafetleri (o da atmamıştı) artık giyebiliyor ...şimdi temmuzda boğazda patronlarının düğünüde alacağımız kıyafetlerimizin nasıl olmasını  istediğimizden bahsediyoruz keyifle ...çünki bu sefer gittiğimiz hiç bir mağazadan beğendiğimiz kıyafeti üstümüzde güzel durmadığı için almamazlık yapmayacağız ve bu cidden çok keyifli :))


  başlangıç:: 4 mart::yaş 29 boy:156,5                      kilo:64
                 :4 mayıs-boy156,5 uzamadım maalesef:) kilo:55 ama küçüldüm:)))ve hala aynıyız :))hemde artık çok fazla dikkat etmemiş olmamıza rağmen yani cidden kilo verdikten sonrası çook çook keyilfi bir dönemmiş:))

eşim:başlangıç: 10 mart  kilo 96 ,boy 1.75 yaş 30
                        :4 mayıs ;:kilo 77               

benim hedefim :45-48 arası eşim ise 70-75 arası olmak istiyor biz hala devam ediyoruz ve edicezde ...çok sevdik biz bu işi keyif alarak yapıyoruz cidden çünki kasmıyoruz ,uğraşmıyoruz çok fazla,çok benimsedik ben yeni liste yayınlanınca eşimi arayaıp anlatıyorum oda iş yerinde hemen notlar alıyo bazen listeler yayınlanmadı mı? diye beni arıyo hatta:))

  Tamam çok kolay değil diyeceksiniz ,anlatıldığı gibi olmuyo diyeceksiniz, haklısınız! üst kat komşum ,benim en sevdiğim balık ızgara partisine beni çağırdığında sebze haftasındayım diye evimde hazırladığım haşlanmış karnıbaharlı salata yemek çok da kolay değildi, yada arkadaşlarımla dışarı çıktığımda ayak üstü yememiz gerektiği ve öğlen saatim geçtiği için bişeyler yemek zorunda olduğumdan  ve arkadaşlarım dürüm yerken içine sadece marolla domates koydurduğum çeyrek lavaşı yemek çok da kolay değildi ,ya da arkadaşımın doğum günü pastasından yememek ki benim için (doğumdan sonra resmen koli koli baklava yemişliğim var)çok da kolay değildi, bize gelen insanlara çayın yanına türlü türlü yiyecekler hazırlamışken onlara dokunmamak ,hatta tadına bile bakmamak , içtiğimiz yeşil çorbayla sabaha dek beklemek kolay değildi , ya da kızım için türlü türlü yiyecekler hazırlayıp kalanları yememek (ki benim için çok ciddi bir sorundu ,kalan her lokma benim mideme iniyormuş mesala )hiç de kolay değildi....akşamları çayıın yanında kuruyemiş,yağlkı ve tuzlu patlamış mısır yemeden sadece çay içmek de hiç kolay değildi.... ama oldu işte sonucu süper oldu...tam da istediğim gibi oldu ben yani biz  bunu yaptık başardık ...

   umarım bir gün sizde başarırsınız...

SEVGİYLE ,SAĞLIKLA KALIN;))