ŞİMDİ OKULLU OLDUK;)

     Bal kızım 10,09,2013 Pazartesi günü kreşe başladı...Artık o hayalini kurduğumuz ,sürekli konuştuğumuz ve ne zaman olacak diye sabırsızlıkla beklediğimiz o günlere kavuştuk şükür:)

    Biz kızımla ilk kez ayrıldık bide..daha önce belki 1-2 kez komşuma bırakmışımdır onun haricinde anneanne de bile annesiz durmayan bir kız yani bana bağımlı ,babasına bile her zaman beni tercih eden ,dibimden ayrılmayan bir çocuk işte...Tabi bu durum beni çok korkuttuğundan stresten heryerimde yaralar çıktı...

    Bir kere sadece okul değil bizdeki değişiklik istanbuldan, komşularımızdan, kızımın kankalarından ayrıldık , memleketimize taşındık 1 ay önce,sonra yeni evimizde bizim odamızda yatan kızı kendi odasına alıştırdık kendi isteğiyle şimdide okula başladı işte üst üste yaşanan bunca olay karşısında ,gayet sakin ve çabuk uyum sağlayan kızımı tebrik ediyorum tabi kendimi de:))

    Ama şu da varki bende inanılmaz bir efor sarfettim bu süreçte iyi mi oldu evet iyi oldu :)herşey gayet sorunsuz halloldu şükür en büyük korkum kızımın ruhsal olarak hasar görmesiydi minimum hasarla atlattığımızı düşünüyorum ben bu sürecimizi..nasıl mı yaptık ...anlatayım efendim :)

 Bir kere taşınmaya karar verişimiz çok ani oldu 1 hafta da ev satıldı devredildi diğer taraftan 1 haftada ev alınıldı yeniden  dayandı döşendi derken içinde 15 gündür rahat rahat kalmaya başladık yani bu süreçte hep anneannede kaldık bir taraftanda evi temizledik yerleştirdik ama ben kızımı bir dakika ayırmadım yanımdan herşeyi birlikte yaptık dışarı işlerimizde koydum arabasına kızımı sabah çıktım evden akşam girdim ama hiç yanımdan ayırmadım herşeye tanık oldu ve sürekli konuştum burası yeni evimiz eski evimizi boşalttık yeni evimize eşyalar gelecek gelene dek anneannendeyiz vs şeklinde...çok mu zorlandım evet hemde çookk...ama yeni evimizi çok çabuk kabullendi 1-2 kez sadece annecim arkadaşlarım da bize gelsinler arada ama dedi :(arada 900 km yol olduğunu bilmeden ....belkide çok uzakta olduğumuzu kabul etmek istemeden ...diğer evden koltuk takımı ve kızımın oyuncakları haricinde hiçbirşey getirmedik oyuncaklarını odasında görmek ve artık bir odası olduğunu bilmek de onu çok mutlu etti...gerçi yaklaşık 1 senedir odan olacak ,sen oyun evine başlıcaksın diyerek sürekli işliyorduk kızımı ,ve yeni eşyalarımız olacak diye de konuşuyorduk sürekli sanırım sürekli konuşmamızı da çok büyük etkisi oldu kızıma her zamanki gibi:)

   Efenim biz taşındık 15 gün yine bizim yanımızda yatsın dedik ama 2.gün kızım bir sabah kalktığımızda odasının eşyaları daha gelmemişken ,odasında duran, artık olmayan beşiğinin geriye kalan tek parçası olan yatağının üstünde uyurken bulduk bizim cadıyı :)sabah kalkmış yatağının üsüne minder koymuş yatak kirlenmesin diye üstünde duran pikenin içine girmiş ben odamda uyucam artık diyerek odasına geçti kuzum :) odası olmasının en güzel taraflarından birisi de ortalıkta salonda artık 1-2 taneden başka oyuncak bulunmaması tabi..çünki odasında oynuyo ve oynamak istediği tek oyuncağı seçip salona sadece onu getiriyo :))biz 15 gün arayla taşınmaya alıştırma,odasını ayırma,kreşe alıştırma diyordukya hepsi birden oluverdi 10 günde:))baktık sorunsuz odasına alıştı kreşede başlayalım dedik işte...neyse efenim gelelim kreşe alıştırma çabalarımıza...

  Yaklaşık 1 senedir sen oyun evine gideceksin ben işe gidecem diye anlatıp duruyordum zaten en son kreşi ayarladım ve bak kızım burası o konuştuğumuz oyun evin işte dedim pazartesi tam 6 tane kreş gezdik kızımla en beğendiğimizi birlikte seçtik ....işte beğendiğimiz kreşe de başladık o gün :)ilk gün tam 3 saat oturduk birlikte orada iyice öğrendik herkesle tanıştık kaynaştık,uzun uzun konuştuk öğretmenleriyle ve akşam birlikte ayrıldık kreşten tabi benim kız dibimden bir dakika ayrılmadı ben de rahat olmasını bıurakmıcamı burda olduğumu söyledim daha öncede hiç yalan söylemediğimden rahatladı ve biraz son saatlere doğru rahatladı...eve döndüğümüzde sürekli kreşi,ordaki gözlemlediği çocukları anlattı durdu...2.gün yani salı günü yine saat 11. gibi gittik ve 3 gibi çıktık yine birlikte takıldık ama ben çok sıkıldığımdan 1 hafta giderim yanında düşüncem birden değişti o akşam eve dönüşte kızımla konuştum çünki o da 1.gün çok rahattı tabi yanında ben varım diyeydi bu rahatlığı ....sonuçta ortama da alışmıştı...bende yol boyunca konuştum kızcemle ...yarın benim gitmem gereken yerler var ve seni götüremem o yüzden senin oyuın evinde kalıp ben gelene dek beni beklemen gerekiyo tamam mı kuşum   diyerek anlattım ...bana ama ben biraz ağlarım sen yokken dedi .bende istersen ağlaya bilirsin ama benim işlerim için artık yalnız gitmem gerek diye anlattım vee ilk ayrılışımız ÇARŞAMBA :)

   Saat 11 gibi yine kreşe gittik benimki ayrılmıyor dibimden biraz daha kal biraz daha kal demeler ağlamalar yakarmalar vs ...ama kendimi tebrik ediyorum hiç prim vermeden sükûnetle ve hiç de etkilenmeden kızıma ben seninle konuşmuştum ve 1 saat gideceğimi sonra gelip seni alacağımı söylemiştim şimdi gidiyorum birazdan gelip seni alıcam ben gelene dek burada beklemek sorundasın söz verdiğin gibi dedim ve içerdeki odada bekledim...baya ağladı ve bende 20 dakika sonra odadan çıkıp sanki dışardan gelmişim gibi geldim sarıldım öptüm ve bak geldim kuşum dedim ve sonra bir işim daha var dedim ve gerçekten çıktım kreşten yine ağladıuğı yerde oturmuş biraz ağlamış sonra öğretmeninin ona bilgisayar açmasıyla susmuş ...1 saat sonra işllerimiz halledip döndüğümde kızımı gayet mutlu bir şekilde bişlgisayar başında buldum hatta biraz daha kalalım gitmeyelim diyordu sonra ikna ettim ve çıktık:)

  Ve perşembe günü yine saat 11 gibi kreşe gittik giderken yolda anlattım benim yine işlerimi halletmem lazım sen ben gelene dek beni bekliceksin ben de gelip alıcam seni dedim bana ne dese beğenirsiniz''tamam ama ben biraz ağlıcam sonra da öğrtmenim bana bilgisar açacak ondan sonra beklicem seni'' bende tamam hayatım istediğin kadar ağlayabilirsin ben gelince susarsın dedim  ve  aynen dediğimiz gibi oldu küçük cadın sırf ağlamaya kendini şartlandırdığından merdivenlerin küçük köşesindeki ağlamay yerine geçti hemen ve zorla ağalama numarası yaparken gülme krizi eşliğinde çıktım ben kreşten:) 5 dakika ağlamamış bile aradığımda şuan oynuyoruz dedi öğretmeni hatta öğretmeniyle muhabbete başlamış ve ona yardımcı olup boyama kitaplarını dağıtmış arkadaşlarına ve ben bu sefer 2-3 saat onu orda yalnız bıraktım döndüğümde gayet keyifli oyun hamurlarıyla oynarken buldum onu:)hatta bıcır bıcır konuşuyodu ve bana anne ben bugun hocayım tamam mı dedi:)bende ona aldığım yeni ayakkabıları gösterdim eve gidelim mi diye sordum sonra tamam dedi arkadaşlarına biz  evimize gidiyoz sonra görüşürüz dedi ve çıktık kreşten eve dönüş yolunda ben kızı oldum o da benim annem ve konuştuk bana tüm duygularının anlatmasına böylelikle fırsat vermiş oldum bence gayet keyifliydi:) yarında ualnız kalacaksın sonra seni gelip alıcam dedi bana :) şakacıktan da ağlama dedi:)))
   Gelelim bugüne yani cumaya..saat 10.30 da kızımı götürdüm bugun ve saat 14,30 da aldım o saatler içinde de gayet güzel vakit geçirmiş hiç sorunsuz olarak hatta o kadar çok konuşmuşki öğretmeni çook sosyalmış ece zümra dedi:)hep yardım etmiş öğretmenine arkadaşlarının eşyalarını düzenlemelerine,boyama yapmalarına vs vs...ama ilk etapta bırakırken hemen ağlama yerine geçmesi çok komikti zorla ağlamaya çabalarken kendide güldü komikliğine ve ben daha kapıdan çıkmadan normale dönmüştü bile :))bugünde yemek yememiş daha hiç yemedi zaten ama bende eve gelince akşama kadar yemek pişiremedim maalesef;) ve çook acıktı bir daha yemek saatini geçirmeyeceğine söz verdi bana bakalım pazartesi yemeğini de yerse sorunsuz hallolacak gibi sanki... hatta tamam yicem orda ama şimdi sen hazırla sonra okulumda da yicem artık dedi:)söz verdiya en azından orda yemezse çok aç kalabileceğini de öğrenmiş gibi geldi bana..bakalım daha ne günler bekliyor olacak bizi:)ama şunu açıklıkla söyleyebilirim ki ben fazla kararlı olarak başlattığımdan ve çok rahat olarak kalacaksın diyebildiğimden, ses tonumda bile en ufak bir kararsızlık sezmediğinden kolay atlattık biz;) ne diyeyim darısı başınıza inşallah ...

BİTMEYEN MESAİİ....

   Nedir bu kadınların çilesi yarabbim...yapmasan hiç iş yok ama yaparsan dolu bir dünya iş...yap yap aynı ama ...değişmiyor...ne yemek yapma işi bitiyor ,ne çamaşır,ne bulaşık,ne ütü....

   Bugün çok yoruldum ,yorulunca da sinirlendim ,hele eşimi de anlamaya çalışmak durumunda kendimi hissettiğim için de ayrıca sinirlendim birde yapmaya çabaladıklarımın baltalanmasına da ayrıca sinirlendim hayır ya ben evde tek değil 2 çocuk yetiştiriyorum :)))ama çok garip ki bugün hiç söylenmedim :))hele kocamın ellerini ağzında gördüğümde nasıl ses etmeden durabildim; kız uyuduktan sonra nasıl o konuya girmedim hala şaşırıyorum gerçi henüz geç değil:))ama açmıcam bu konuyu neden biliyor musunuz ? kocam ellerini ağzında gördüğümü gördüğünde kendini bir düzeltişi vardı ki görmeliydiniz...dünyanın lafını saymışım gibi bir bakış attım vee söylemişim gibi deşarj oldum sanırım :DDD

Neyse başlayayım bugünümü yazmaya gece yarısı olmadan bitireyim bari...:)

Saat 8,30 kalkış ve mesai başlar....

Kızcem hadi annecik acıktım ..kahvaltı hazırlayalım...-olur kızım ...ben dolaptan peyniyleyii çıkaytıyım çıkaytıyım ...-tamam kızım teşekkür ederim ....

Kahvaltımızı hazırladık ve yaptık birlikte...ben daha bitiremeden kızım doydum annecim dedi.kalktı sandalyesinden ,doğru banyoya gittik ,diş fırçalama faslı derken odaya geçtik (masaya bakmadan) biraz boyama yaptık ben sıramı bitirdim kızıma sıra geldiğinde ise mutfağa geçmem gerektiğini anlatarak geçtim ...

Neresinden başlasam acaba??

Dur önce nevresimleri atayım makineye dedim içimden onlar yıkanırken ben de yemekleri hallederim ...öylede yaptım ...nevresimleri değiştirdim beyazları attım makineye ...bulaşık makinesindeki akşamdan kalan yıkanmışları çıkardım yerleştirdim ...sabahki masayı topladım bulaşıkları makineye yerleştirdim ...mutfaktaki dolaplardaki lekeler gözüme çarptı dur bir sileyim onları derken 1 saat geçti ...vee kızım yanıma geldi...

Bende yardım edebilir miyim annecim sana ?  -tabi ki kızım ...ve sandalyesini çekti tezgahın yanına....başlıyoruzz...

Önce ıspanakları hallettik beraber,sonra mantarları,ben yıkadım o kopardı ,sonra ben doğradım derken çorba yaptık birlikte... salatalık malzemelerimiz de hazırladık sonra kızımla 1er havuç yedik...ee yemekler pişerken napsak diye düşündük kıızım puding yapalım mı annecim dedi...yapalım dedim annecim yapalım...

Dur ben malzemeleri getireyim annecim dedi...hemen sütü çıkardı dolaptan ...o nasıl bir heyecandır allahım nasıl bir mutlu oldu nasıl sevindi:)

Un ,süt,kakao,az şeker ve vanilya ....malzemelerimiz hazır ...karıştıra karıştıra pişirdi kızcem bende başında tabiki..mazallah ....

Acıktı kuzum sonra...anne ben acıktım diyerek pişen pilav tenceresinden üstten üstten kaşıkla yemek yemeye çabaladı :)nasıl hoşuna gitti nasıl eğenerek yedi anlatamam ...(sadece ona özel yapıldığı için pilav bizde o şekilde yemesinde de bir mahzur görmedim ) sonra tabağına koyduk biraz pilav,1 kase çorba,az mantar ve yoğurttan oluşan menüsünü benden hiç yardım talep etmeden bitirdi:) eee üstüne pudingi haketti demi ama ...1 yk kadar pudingini de tatlı olarak yedikten sonra anneeee ben yoyuldum odaya gidiyoyum diyerek gitti salona :)

Bende o arada yıkanan çamaşırları astım renklileri makineye attım ,mutfağın son rutuşlarını yaptım ,salatanın malzemelerini yıkadım ...saat olmuş 16,30....

salonda kızcem hadi anne puding yapalım diye tencere setini çıkarmış oynadık biraz o bana yemek yaptı ben ona kahve derken saaat oldu 18,00...diğer yıkanan çamaşırlarda ellerimden öper o arada ...

Sonra mutfağa geçtim salatayı hazırladım ,eşim geldii....

''Hatun çok yoruldum bugün yaaaaa'' diyerekk:))))))))

İçimden ben tüm gün yattım diyerek gülümsedim ....masa hazır hadi ....

Yemeğimizi yedik kızım ''anne ben masada yemicem odada yiyebilir miyim dedi...olur dedim biz yedikte sonra yersin içerde...

Eşim yemeğini bitirdi bende kızın yemeğini hazırladım tepsiyi odaya götürdüm ama kızım beni de odada istiyo ...''anneeeeeeeee sen de dur burda ,gitmeeee'' allahtan baba ikna etti ve sorunsuz oturduğu yemeğini yedi baba gözetiminde ...

Ben naptım ...mutfağı son kez toparladım çay demledim ...salona geçtim baktımki kız hala yemek yiyo ...babası da akşama kadar açılmamış olan tv'yi açmış uzanmış koltuğa yarı uyur yarı uyanık eller tırnakları ağızda hipnoz olmuş şekilde tv izliyo:))

Allahım çıldırıcaammmmm.....

Neyse kız bitirdi yemeğini ...tepsiyi içeri götürdü babası ,ağzını sildi veee bu akşamki görevini layıkıyla yerine getirmnin verdiği huzurla  tekrar uzandı yerine ...sanırım baya rahatladı:))

Bende odaya geçtim nevresimleri takayım onlar oynarken! diye düşünerek...kızın nevresimlerde kurumuş onları taktım içerden sesler geliyo diyalog aynen şu:

-Babbaa oynayalım mııı?baaabbaaaaaaa oynayalım mı?baaaaabbaaaaaa oynayalım mı?baaaaabbaaaaa oynayalım mı?baaaaabbaaaaaa oynayalım mı?baaaaabbaaaaaaaaaaaa oynayalım mı?

-Oynayalım kızım durr...

-................

İçeri girdim manzara : kızın eller ağızda kaç gündür ağzına götürmediği tırnaklarını babadan örnekle yemeye başlamış bir taraftan alakasız bir tv programı karşısında tv seyrediyo.....diğer elinde de yazık boyama kitabı ve kalemlerinin olduğu çanta:S

Neyseeeeeee ...bende odaya elimde kitapla girmiştim tv yi kapattık 5 dakika kitaplarımızı ellerimize aldık kitap okuduk eee kızımın uyku saati geldi...annee hadi odamızda okuyalım biz kitaplarımızı...kızım baban okumak istiyormuş sana bu akşam masalları,evet kızım ben okuyayım aam göz tv de :) -hayyııyyyyyyyyyyyyyyy annemmmmmmmm diye dellendi son zamanlarda olduğu gibi ve en son yenilerek odaya beraber geçtik ...önce dişler fırçalandı tuvalete gitti pijamalarını giymeye çabaladı bende suyunu aldım odamıza geçtik kızım babasına iyi geceler demediğini hatırladı tekrar babasının yanına gitti...baba uyuyo bellli kii...baabaaaaaaaaaa ,baabaaaaaaaaaaaaaaa ben yatıyoyum iyi geceler good night :)muck muck muck

:))Geldik odamıza tam 3 tane hikaye okudum 30 ar sayfalık....en son anne bende okucam son dedi anlaştık 1 tane de kendi okudu :) ben kapatırım ışığı anne dedi kitabını çekmecesine koydu,ışığı kapattı ...aaaa annee bebeğimi unuttum dedi gitti salondan bebeğini aldı geldi ve yattıı ...şükürki 5 dakika içinde uyudu ....

Kalktım ....mutfağa geçtim ...1 bardak çay aldım ...şuan pc başındayım ...o çayımda soğudu...bitti mi şimdi bu akşam ki mesaim ? hayır...bu günümü yazmadan bitirmicem dedim :) yazımı da yazdım şimdi eşimden çay istedim pcyi kapatıcam ve ders çalışıcam :))eşimde kızı birazdan wc ye kaldırsın artık bir zahmet demii??

BALONLAR ÜLKESİNE YOLCULUĞUMUZ:)

   Kızımla 14 Şubatta memlekete doğru uçak yolculuğuna çıktık . Bu aklı başında geçirdiği ilk uçak yolculuğuydu diyebiliriz. O kadar çok mutlu oldu ki anlatamam.Nasıl sevindi ,nasıl daha gitmeden hayaller kurdu havada uçan uçakları gördükçe...

  Daha gitmeden başladı soruları :

 - Anne havada bulutları da görebilecek miyiz?

- Anne orda balonlar ülkesini de görebilecek miyiz?

-Anne bir uçurtmaların kaçanlarını da orada görbilecek miyiz?

-Annee,annee...anneeee... gibi hayalinde nasıl canlandırdıysa hepsini tek tek sıraladı...

Dedesi aradığında ona biz uçağa binip balonlar ülkesinden beri size geleceğiz sana da balon getirebiliriz dedecim demeler ,anneannesize dönüşte seni de balonlar ülkesine götürcez anneanne üzülme demeler ....çok heyecanlıydı çookkkk... inanın ben ondan daha da heyecanlıydım her sorusuna hayallerini yıkmadan makul açıklamalar yapmaya çabalamaktan arada yorgun düşsemde yine de çok heyecanlıydım ...

 Eeee bunun ilk aklı baında deneyimi olacağını düşününce acaba korkacak mı,acaba ,çişi gelir mi,acaba rahat eder miyiz, balonlar ülkesi olmadığını anlatsam da acaba gerçekte hala olduğuna inandığından çok hayal kırıklığı yaşayacak mı nasıl anlatıcaz vs vs vs ...

Gelelim uçak maceramıza:

1 saat erkenden çekimimizi yaptırdık aha dedim başlıyoruz daha kapıdan girişte kokoş kızımın çantasını ve montunu çıkarmak isteyen görevliye cırladıı...''O benim çantam alamazsın o benim montum çıkarmıcam ben balonlar ülkesinde üşürüm onlarsız çantamsız gitmem .... o annemin çantası,o annemin montu ,çıkarmaa annee almasınlar naparız onlarsızz....sonra valizimizi vermek istememeler ; onlarda kıyafetlerimiz var bizim gitmesin valizimizzzz '' ikna edene kadar göbeğim çatladı kuzuyu...neyse bekleme salonuna geçtik güç belaa...

1 saate yakın bekledik sürekli sorular eşliğinde ,sonra alıştı beklemeye gelen giden uçakları bekledi,şarkılar söyledi avazı çıktığınca ,en son wc ye de gitti ve uçağa geçtiik.en azından buraya kadar çok zor olmadı!

Yerimize oturduk hanfendiyi cam kenarında tahsis edilmiş köşesine aldı hostesimiz:) sevilmek her çocuğun olduğu gibi bizimkininde çok hoşuna gitti saçlarını çok güzel yapmıştık gelen giden tüm hostesler saçlarına laf attı ,sevdi,mıncıkladı durdular kuzumu ,allahım bizimki bir havalrda bir kasıldı,kurum kurum kuruldu:))) neyse ...kemerini bağladık zor zahmet bu sefrede ben bişey göremiyorum ,neden gitmiyoruz ,ama gidelim artık ,ne zaman uçacaz anne yeter demeleri başladı:)neyseki havalandık ...işte başlıyoruz...

önce kemerini açma kapama olayıyla baya uğraştı açtı kapattı,açtı kapttı,ben yapabiliyorum ben yapabiliyorummm diye sevinç çığlıkları eşliğinde...neyseki hostesimiz gelip bağlamak zorundasınız küçük hanım ancak inince açabilirsiniz diye tatlı sert uyardı da daha açmadı...sonra;

Ağzındaki sakızıyla son ses şarkı söylemeye başladı kuzum herkesi rahatsız edecek şekilde hemde bir taraftanda dışarı bakmaya çabalıyo tabi ...yalnız şarkıya da bittim ben :

''YUMURTAAMIIINNN SARISSIIII ,ECE ZÜMRAAA ÇOOOKTATLIII'' o kadar geniş repertuarındna seçe seçe bu şarkıyı seçti ya ona mı üzüleyim hiç susmadan  yavaş dedikçe sessli söylemesine mi bilemedim ...allahım bitsin şu yolculuk diyorum bir an önce neyseki sadece 1 saat sürecek diye teselli ediyorum kendimi öndeki arkadaki yanlardaki herkes de bu şarkı söyledikçe gülme krizinde bu arada allahtan :))) ama sadece kızımın ön koltuğundaki beyefendi hariç!

yarım saat falan sürdü şarkı söylemesi yolu yarıladık bu sefer tvdeki görünlerden ingilizce sayılara taktı ,bunlarda benim gibi öğrenmişler diyerek sayı saymaya başladı neyseki sessiz sessiz! sadece yakın çevre duyacak şekilde sayıyo en azından derken sesin volümü giderek yükselmeye başladı avazı çıktığı kadar uçağın gürültüsüne inat saydı da saydı defalarca....bir ara önündeki yemek masasını keşfetti! tam kabus...

Kemeri bağlı olduğundan ayaklarıyla açmaya çabaladı...öndeki beyefendi de uyumaya çalışıyo sanırım ...kızım yapma bak rahatsız oluyo öndeki amca dedikçe ''ama ben yapmak istiyorum ,ama ben açmak istiyorum '' diye diye tıkırdatmaktan en son sert bakışlı beyefendiyle beni muhatab ettti. özür diledim ama kusura bakmayın demekten öte gidemiyorum diye gevledim maalesef:S eskiden ne kadar çok kızardım böyle çocuklara ...nasıl eğitmişler nasıl öğretmişler falan diye saydırırıdım :S ama gördüm ki anne naparsa yapsın bazı şeylere engel olamıyo çok üstüne gitsem bu sefer gidelim diye ağlamaya başlıcak önümüzdeki beyefendi de eminim daha çok rahatsız olacak ama en çok da ben rahatsız olacağım napalım dedik belki kalan 15 dakikayıda atlatırız sorunsuz ağlamadan diye dua etmeye başladım....

Sonra benim kız ben onun kapağı açmasına izin vermedim ya ! hayali bir bebek yaptı kendine anne bak bu benim bebeğim diyerek sevdirdi bebeğiniz bir güzel sessiz sessiz sonra bana ne dese beğenirsiniz'' anne bu benim bebeğimya hani,ben de onun annesiyim ya işte bu bebek burayı ayağıyla böyle(vurarak yine ) açmak istiyormuş ben de annesi olarak ona izin veriyorum .vur bebek.''

:))bende gayet ciddi bir şekilde be de senin annenim ben sana da bebeğine de izin vermiyorum yapmamalısınız öndeki beyefendiyi rahatsız ediyorsunuz çünki dedim . cevap: bebeklere anneleri izin verebilirler anneanneleri değil ben annesiyim izin verorum ben''...buyrun burdna yakın ...ne dicemi şaşırdım yemin ediyorum verecek cevap bulamadım kelime haznem sıfırlandı sanki....

neyseki uçağımız inişe geçmiş bulunuyo bu süre zarfında:) hadi iniyoruz bak bulutlara falan derken oyalandı biraz kulakları uğuldadığından yine yumurtamın sarısı şarkısını mırıldanmaya pardon avazı çıktığınca söylemeye başladı:) bir taraftanda bulutları seyretti tabiibücür boyuyla ne kadar görebildiyse artık:)

Ama son bombamız en sona saklandı ...öndeki beyefendi inişe hazırlanırken döndü ve çok yaramaz bir kızınız var dedi.bende bu kadra zabdedebildim kusura bakmayın dedim .kızım adama ne dese beğenirsiniz: ''Anneee ben yaramaz bir kız değilim '' sonra eğildi ön tarafa doğru adamın yüzüne bakarak ''ben yaramaz bir kız değilim! '' dedi sinirle kaşlarını çatarak ...gülsem mi ağlasam mı,sevinsem mi,üzülsem mi....karıştım neyseki bitti bu macera dedim dönüş yolculuğunu düşünmek bile istemeden en azındna günü kurtarmıştık artık.... o sert mizaclı beyefendiye bile gülme eşliğinde maşallahhh maşşalllahhh dedirtti kuzum yaaa...inerken birde arkamızdakilerden ve hostes ablalarımızdan da birreer maşallah alarak kapattık bu balonlar ülkesi yolcuğumuzu:))....



Dönüşü anlatmıyorum bile...uçağa binene kadar yine aynı olaylar ,yok valizimiz gitmesin yok montum yok çantam vs vs ...ama uçağa bindik havalandık veeee gelene dek uyudu ;)))) bundan sonra uyku saatinde yapmayı planlıyorum uçak yolculuğumuzu:) zira  daha sert ve uyumak için 1 saatinin çok önemli olduğu birine denk gelme ihtimalimizi göze alamıyorum:))eğer 2.5 yaşında bir veledle yola çıkacaksanız sizde mutlaka uyku saatine denk getirin derim ...tecrübeyle sabitlendi:)))

KIZIM BAY BAY BEZ DEDİ :)

           26 ARALIK 2012 ÇARŞAMBA akşam saat 17 civarı:)))  27 temmuz 2010 doğumlu kızım tam 29 aylıkken aniden birden bire değişti herşey:)

    Eveettt sonunda oldu.gerçekten oldu.hemde hiç hazır olmadığım zamanda,hiç aklımda yokken kızım beze bay bay dedi HEM DE .kendi isteğiyle ''ANNEEEE BEN ARTIK BEZ İSTEMİYOM BEZİMİ BANA BAĞLAMA  '' diye ağladı hatta...MAŞALLAHHH DİYEYİM...



   Bu noktaya nasıl geldik peki?Neler yaşadık?Durup dururken mi dedi?Nasıl mı oldu bu süreç?Hmen yazıyorum detayları:))Umarım sizlerinde işinize yarar....İtiraf edeyim kızımda beni en çok yoran ve asla başaracağımıza inanmadığım ve kreşte öğretsinler diye bile düşündüğüm tek olaydı....

  Benim kuzu 1 yaşından beri bezli olduğu halde klozete oturup sabahları klozet tepesinde bezine kakasını yapardı... aşinalığı vardı aslında ... dışarda da hiç kaka yapmadı 1 yaş sonrası...ve her sabah bezi kuru uyanırdı...gecede deliksiz uyurdu...ilk denemeye başladığımızda  tüm sinyaller tamam dı yani?

  Bundan 6 önce başladı İLK maceramız...Kızım tam 23 aylıkken (HAZİRAN 2012) bezi çıkardık ,acemi cesareti işte gece gündüz birden çıkardık hemde...ilk gün 10 dakikada bir olma suretiyle tüm evi suladı,gece boyunca ki uyandığında bezi kuru uyanan böcüğüm 4 kere yatak yorgan değiştirtti bana ...10 gün sonunda kaka tutmayı bıraktı pes etti ve donuna yapmaktan vazgeçip klozete yapmaya başladı :)Zeten biraz daha öürenmeseydi giyeceği donu olmayacaktı ...ne yalan söyleyim attım onların hepsini...ve her atışta da içim gitti analarımızı düşündüm ama iyki eski zamanda değilmişiz diye de dua ettim ayrıca....neyse çişin saaatlerini de 2 saate kadar çıkardı ve tam 1.5 ay boyunca çişim var demedi uğraştım valla sabırla uğraştım ...Sonra tatile gittik ve herkesin evini 10 dakikada bir sulamaya başladığında, ve anne çişimi yaptım diye ağladığını gördüğümde bezi geri bağladım,bu seferde bezimi bağlama diye ağlayan kuzuma , bezi bağlarken de ''Bak kızım sen çişini kaçırdığında çok üzülüyorsun ve ben artık senin üzülmeni istemiyorum ,eğer istersen bezliykende klozete gidebiliriz hatta ben seni yine klozete götürücem ama lütfen ıslandığın için artık üzülme kuşum ''diye de konuştum. Ve  2 saate bir çişe tutmaya devam ettim, kakasını hala geldiğinde söylüyordu ve beze yapmıyordu bezi açıyorduk klozete yapıyordu. tatil dönüşünde kabız oldu ve 4 günün sonunda kaka yaparken çok canı yandı ve bir daha klozete oturmayı reddettti. Ama bezine de kaka yapmıyordu!diyet ve ödül yöntemiyle bu sorunu 15 günde hallettik şükür ...Sonra kızımla tekrar konuştum. Birdaha ona asla klozete gitmeyi teklif dahi etmeyeceğimi,eğer isterse kendi gitmek isterse,klozete gidebileceğini,doğru olanın klozette çiş ve kaka yapması olduğunu anlattım ama bu senin kararın ve sen istemedikçe ben sana bir daha asla bunu söylemicem dedim ve istediği zaman kakasını da çişini de bezine rahatlıkla yapabiileceğini anlattım.

  Sonra düzenli bir şekilde çişini ve kakasını bezine yapmaya başadı şükür tekrar normale dönmüştü yavrum...Buna sevinilir mi demeyin cidden çok sevindim ,kakasını tutan bir veled vardı karşımda... bununla başa çıkabilme adına hergün kaşık kaşık zeytinyağı içirdiğim halde katı olmayan kakasını bile 3 -4 gün tutan cadıma o kadar üzülüyordum ki...Resmen karşımda karın ağrısından kıvranıyordu ama yine de acıyacak korkusuyla sanırım yapmıyordu...En son artık kaka sevmekten ,koklamaktan kakayı baş tacı yapmaktan, kakanın çokluğuyla övünmekten ,ve yücelttikçe yüceltmekten  böğğ gelmişti neyseki normale döndüde bende normale döndüm evimin kokusuda normale döndü:))))Hayır o kakayı 3-4 gün tutma ayrı bir beceri, sonra gizli saklı köşelerde yapıp 2-3 saat onunla diz üstü kıpırdamadan durması da daha başka bir beceri...Birde o 2 saat içerisinde yavrum canım diyerek o bezi almak için dil dökmek daha da ayrı bir beceri:)) hele hele acil bir durumda o zamanı kısatmaya çalışmak ve sakin kalabilmek daha da ayrı bir beceri...hele benim gibi tez canlı birisyse bunu yapan daha da ayrı bir beceri...(burda kendimi alkışlıyorum izninizle:)  )

 Neyse artık bezimize tam anlamıyla bağlandık yeniden ...amaaa pes etmek yok yaza hazırlık aşamasında olmaya devam ediyordum.Her bezini değiştirmemde nerde isterse,ne zaman isterse ,ne kadra çok yapmak isterse istesin hepsine kendisinin karar vereceğini ama DOĞRUSUNUN klozete bizim gibi yapması olduğunu anlatıyordum,Kendinden büyük çocuklar klozetteyken onların nerde olduğunu falan sorduğunda'' şuan çişi geldiğinden ve klozete yapmayı istediğinden klozete çişi yapıyo o artık bu olayı öğrenmiş ve öyle yapmak istediği için annesi ona yardımcı oluyo'' gibi olayı vurgulamaya alttan alta işlemeye devam ediyordum...gerçi daha yaza 7 ay vardı...

 Geçen hafta pazar günü (23 ARALIK 2012) ailece alışveriş merkezine gittik. Kızıma oyuncak falan aldık. Sonra bizim bebiş orda bir tane daha oyuncak beğendi....ve almak istedi hatta bırakmak istemedi.Benimde o an aklıma evde bez olmadığı geldi ve eşime '' Eyüp bezimiz yok unutmadna bez alalım'' dedim. Eşimde elindeki oyuncağı bırakmak istemeyen kızıma döndü, onu kucağına aldı ve ona'' Bak kızım bezin bitmiş,benim cebimde burada aldığımız oyuncaklarla ,bezini alabilecek kadar para var. O yüzden şimdi sana bu oyuncağı alamıyorum, şuan bez almayacak olsaydım bu oyuncağı sana alabilirdim ,sen ne zaman bezini bırakmak istersen o zaman bırak ,sen bıraktığın zaman beze para vermeyeceğimiz için bez yerine bu oyuncaklardan alabiliriz  tamam mı güzel kızım '' diyerek anlattı,öptü kokladı kızımızı:))

   .Kızım naptı : Babasını pür dikkat dinledi,Elindeki oyuncağı hiç itiraz etmeden usulca yerine bıraktı diğer oyuncaklarımızı aldık ve çıktık ...Gittik bezimizi aldık evimize mücizenin gerçekleştiği yere  geldik :)))

  O akşam oyuncakçıdan aldığımız buröşürlere baktık durduk beraber...Anne bundan da alabilecek miyiz? buna da paramız olacak mı o zaman? gibi sorular eşliğinde...

 Pazartesi günü ve akşamı benim çişim geldii demeleri başaldı...anne çiş yapıcam falan diyordu ..ama benim bu hafta sınav haftam ve bi önceki denemelimden yola çıkarak bu hafta böyle bir şeye kalkışmamam gerektiğinin farkındaydım...başlayıpta yeniden yarıda bırakmak istemediğimdne ben yaza hazır olacağımı düşünüyorum?  Sonra kız baktı ki annesi onu duymuyo çarşamba akşamı 26 aralık babasının yanında 3-4 kez çişim geldi falan dedi...kızım yap bezine dedim ...hayırrr banyoda yapcam dedi...içimden uff falan geçmedi değil hani:) bir baktım oturmuş yere pantolonunu çıkarmış ,bezini açmaya çalışıyo...ben bunu istemiyom diyerek:)))neyse eşim yapmak istiyo işte diye biraz tatlı sert çıkışında el mahkum götürdüm klozete cidden de yaptı! SONRA bezini BAĞLAMAYIM diye ağladı...Gitti çekmeceden kilotlarını aldı onlardan giydirmemi istedi(İlk çiş eğitimimize başladığımızda tavşanlı flan kilotlar almıştık ve ben o dönem kızıma tavşanların ıslanmaktan hoşlanmadıklarını ve onları ıslatmaması gerektiğini nalatmıştım sonra onları çekmeceye kaldırmıştık...arada baktığında bezini bıraktığında onları giyeceğini anlatıyordum...) Bağlamadım? Yatma saatimiz gelmişti kızım gece çook su içer  rahat 500 ml...çok su içerse gece ıslanabileceğini çişini kaçırabileceğini,ve onu gece çişe kaldıracağımı bana karşı çıkmaması gerektiğini falan anlattım ve sadece 3 yudum su içti? uyudu BEZSİZ UYUDU:)) inanın içim içimi yedi yatağın başına 3-4 tane yedek hazırladım içten içe de eşime kızdım tabi şimdi bu hafta sırasımıydı falan diye...o gece 2 saate bir çişe kaldırdım 1 kez kaçırdı ıslandığı içinde rahatsız oldu gece üst değiştirdik yatağın nevresimlerini değiştirdik ve  anlattım bak böyle olur diye istersen bezini bağlayayım falan da dedim ...gece gece o kadar ağladı ki istemiyorum ben bez diye...becburen bağlayamadım bezi sabaha yakın 4 saat bende uyuyakalmışım ve kızım sabah kuru kalktı! sonraki gün ise 3 kere kazası oldu o da ben kaç saatte bir yapacak diye biraz ağırdan aldığımdan gözlemlemeye çalıştığımdan her kaza sonrası ''tavşan kızma banaaa ''diyordu...2 saatte bir çiş yapıyordu ve hergün kakası geldiğini belli ediyordu. 2 gün 2 gece çişim var demedi amaa 3.gün kendi isteğiyle çişi geldiğinde çişim var demeye başladı 4.gecede 3 kere çişim var çiş yapıcam diyerek beni uyandırdı:)))bu gün 5.gün ve daha çok yolumuz var biliyorum kazalarımız da olacak ama biz 3.günü gezmeye bile gittik ve gitiği yerdede çişim var diyerek 3 kez wc ye gitti :))) yanii kızım bu olayı kendi istediği zamanda, kendi istediği için ,bezsizliğe hazırım diyerek BI-RAK-TI!...


  O kadar çok sevindim ki?herkesi sırayla aradık tabi...müjde verdik ,gerçi halimizden anlayan 1-2 kişiydi sadece...sonuçta bu olayı biz yaşıyorduk ve gözümde o kadar büyütmüştüm ki ben hala inanamıyorum gerçekleştiğine:))

  Kısacası 2012nin son gününde(31 ARALIK) artık rahatlıkla söylüyorum ki benim kızım bu işi başardı:))vee annesininde korkularının yersiz olduğunu yüzüne vurdu...ve çocuk hazır olmadan bu işe kalkışmamak gerektiğini,ne kadar uğraşılsada eğer çocuk hazır değilse yada çiş kaslarını tutamıyorsa bizde olduğu gibi, bu işin olmayacağını,hele benim kızım gibi inatçıysa ikna edilmeden asla başarılamayacağını,illaki yaza mahsus bir olay olmadığını,kışında pekala 2 günde bu işin olabileceğini,önemli olan şeyin  kendisinin istemesi olduğunu annesine de öğretti.... asında çocuklar da haklı ...onları önce beze alıştırıyoruz ,sonra da bezden ayırmaya çalışıyoruz??birde bunun hemen olmasını bekliyoruz ...her şeyin zamanı var işte...neyse bende öğrendim böylece....:)


  NEYSEEE... Biz yarın alışveriş merkezine o oyuncakcıya gidiyoruz kızım oyuncağını istiyor:))bugün telefonda yineledi babasına... Baba bana oyuncağımı ne zaman alacaksın diye sordu:))Alana kadar değildir umarım bu olay...Ne de olsa belli olmuyo bu çocukların işi:)))Umarım bu bir rüya değildir ve bize şaka yapmıyordur güzel kızım:)))Eğer bu bir rüyaysa da uyanmamak dileğiyle:))



    HEPİMİZE ÇIKTIĞIMIZ BU YOLDA BAŞARILAR DİLİYORUM.....UMARIM SİZİNDE ÇOCUKLARINIZ HEMENCECİK HAZIR OLURLAR VALLA BÖYLESİ ÇOOK ZEVKLİİİ...


 

SON NEFES DAHİL BİRLİKTE YAŞAYALIM...

 

  

          03.12.2002 Bizim hikayemizin başlangıç tarihi..koskoca 10 yıl geride kaldı...

         Acısıyla Tatlısıyla neler neler yaşandı bu 10 yılda...aklımda kalan ise hep en güzel yanları...3 ay samimi arkadaşım,4.5 yıl sevgilim,1 yıl nişanlım,4.5 yıl eşim olarak ama hep birlikte ele ele geçirdik bu 10 yılı ...
       
         Hayatıma girdiğin günden beri benim her kaprisimi çeken,her sıkıntımda yanımda olan ,engellerimi aşmamda en büyük destekçim ,verdiğim her kararda saygısını belli eden,kapı gibi arkamda duran ,dönem dönem ben bıraksamda kendimi, elini...Elimi bir an olsun bırakmayan ve beni kendine deli gibi aşık eden adam ,sana SONSUZ teşekkür ederim....

          Bazen düşünüyorum da sen benim hayattaki en büyük şansımsın...İyki varsın iyki hayatımdasın...Bir ömür ellerimizin ayrılmaması dileğiyle ..BİRLİKTE NİCE MUTLU SENELERE AŞKIM....

         
         

İYKİ DOĞDUN KUZUCUM...

 Bu gün senin doğum günün...Hayatımıza gireli tam 2 yıl oldu...27 temmuz 2010 salı saat 09.50 ...Sanki üstünden 2 yıl geçmemiş gibi,her anı,her dakikası aklımda...ne kadar bekledik seni erken doğum olacak derken 10 gün gecikmeli geldin hayatımıza ...iyki geldin bebeğim...iyki bizimle olmayı seçtin...Yoksa kim bana kujum annem derdi:)ve iyki bizimle bu kadar mutlusun.  kuşum..seni çook seviyoruz biz...Bize ihtiyacın kalmayana dek yanında olmayı nasip etsin rabbim bize...

NİCE NİCE SAĞLIKLI MUTLU YAŞLARA.....SENİİ ÇOOKK SEVİYORUM KUZUCUM...

KIZIM HERGEÇEN GÜN BANA YENİ ŞEYLER ÖĞRETEREK BÜYÜMEYE DEVAM EDİYOR;)

  Bebişim her gün bana birşeyler öğreterek büyümeye devam ediyor ...Bende bunları hem ilerde unutmamak için hemde kızıma da anı kalsın diye aklıma geldikçe,vaktim oldukça yazmaya çalışıyorum işte....

  2 Yaşına sayılı günlerimiz kaldı ...27 temmuz Salı sabah saat 09.50...boy:51  , kilo:3.050  Daha dün gibi kucağıma aldığım gün...Her ne kadar kendi derdime düşüp ilk günlerini kaçırmışım gibi hissetsemde sanırım çook güzel telafi ettik biz bunu...O kadar güzel bir ilişkimiz var ki seninle,daha karnımdayken belliydi böyle olacağımız...

  Doğumunla beraber bambaşka biri oldum bende canım kızım...Aceleci,sabırsız halimden tutta ,okuduğum kitapların içeriğine kadar herşeyim sana endekslenmiş sanki ,sanki ben hep anneydim,sanki hep seninleydim,sanki sadece senin dilini çözmek için dünyaya gelmişim...

  Ne çok şey öğrettin bana ;Önce bebek dilini ,sonra 3 aylık bir bebeğin evde kaybolabileceğini(oyun halına bırakmıştım seni ve sen biz babanla içerdeyken döne döne koltuğun arasına gitmiştin,odaya geldiğimizde ne sesin vardı ne de suretin:)) )

  4 aylıkken de  bir bebeğin emekleyebileceğini ve ilk dişlerinin çıkarabileceğini öğrendim sayende ve bunlarla beraber ilk ateşlenmelerini ve bunlarla nasıl başedebileceğimi  öğrendim...Uykusuz geceleri de öğrendim tam o aralarda... öncesinde tüm bebekler 12 saat kesintisiz uyurlar sanarken...İnsan her bebek kendi bebeği gibi sanarmışya ,ya da daha doğrusu insan kendi yaşadığını en iyi bilirmişya o misal işte...

  Emekleyen bir bebeğin nasıl oyalanması gerektiğini ve nasıl deli gibi herşeye saldırabileceğini,hele birde bu bebek daha çok küçük olduğundan çok gerekmedikçe hayırı kullanmamam gerktiği için evin nasıl güvenli hale getirilebileceğini ,nerelerin senin için en tehlikeli yerler olacağını da öğrendim sayende:)

 Her gün günde kaç kez kaka yapmalı,ishal mi kabız mı,eğer bunlar olursa nasıl davranılmalı,günde kaç kez anne sütü almalı,memeyi bırakan çocuğa tekrar nasıl bir iletişimle bu aşılanmalı ,kimlerden yardım alınmalı ,hangi siteler faydalı,ek gıda ya nasıl başlanmalı neyi ne kadar ne ile vermeli ,ev yoğurdu nasıl yapılmalı,en doğal nerde neler satılır bunları da öğrendim....

 Sonra ilk kez söylenen kelimelerle  nasıl bir mutluluk yaşanır,hele o ilk adımlar daha 7-8 aylıkken atılmışsa insana nasıl bir haz verir bunları da öğrendim ben sayende...
 Uyku rutini nasıl oluşturulmalı,hangi yöntem bize en uygun olanı ,sadece uyku rutinine dahil olan yalancı emzikten nasıl kurtulunmalı,neyi ne zaman nasıl yapmalı da alıştırmalı bunları da öğrendim herkese ,herşeye rağmen...
 Önce bırakmasın diye deli gibi yöntem aradığım memeden sonra nasıl kesmeli ,hazır mı değil mi?en az hasarla nasıl bıraktırılmalı vs vss....işteee...aklıma gelmeyen onlarcası...ama hepsi sana özel,senin ruh haline özel başkasında işe yarar mı bilmem ...her anne farklı,her bebek farklı,her anne bebek ilişkisi de farklı,her bebeğin çevresi de farklı.... ben o yüzden sana seni yazıyorum sadece işte...

  Biz seninle 7/24 beraberiz...Ve çook keyifle vakit geçiriyoruz sen benim arkadaşımsın...hele birde konuşmaya tam anlamıyla başladığın için gerçekten arkadaşımsın...espriler,hikayeler artık senden bana geliyo:))ben 1 kez anlatıyorum ya da öğretiyorum sen defalarca olmadık zamanlarda onları bana geri iade ediyorsun ....halimizden memnunuz yani;))ama ben yine de anneyim kurallarımı sen çook iyi biliyorsun;))

  Peki şimdi neredeyiz??Nereye geldi ilişkimiz???

   NERDE MİYİZ??? BENİM EN ÇOK GÖZÜMDE BÜYÜTTÜĞÜM YERDEYİZ ....

   TUVALET ALIŞKANLIĞI NASIL KAZANDIRILMALI?

 O kadar çok şey okudum ,o kadar uzun zamandır araştırıyorum ki ve o kadar çok farklı görüş var ki?...Her anne gibi aman en doğrusu olsun ,aman en az hasarla atlatalım,aman ruh hali etkilenmesin,aman şu olmasın aman bu olmasın diye ertele ertele geldik işte yine aynı yere:))Kurtuluşumuz yok artık başlama vaktimiz geldi sen fazlasıyla hazırdın da ben hazır değildim kuşum ...Ne kadar kötüyüm demi?Boşa geçti zaman  belkide?belki de bu kadar beklememize gerek yoktu?belkide en doğrusu önsezilerimle hareket etmem di?ama yapamadım kuzum ...hayatımda ilk defa ben çook cesaretsizdim başlayamadım...Oysa sen daha 3 aylıkken karnın doyduktan sonra ben senin koltuk altlarından tutuyordum, kucağımda ayakta dimdik dururken çömelipte kakanı yapıyordun ve bunu alışkanlık haline getirmiştin :)başka zaman yapmamaya bile başlamıştın emekleyene dek...    Gerçi arada wc ye alıştımak amaçlı kolozete tutuyordum seni ama devamını getiremedim ...Sonra her kaka yapışında rahatsız oluyordun ,her seferinde okuduğum şeylere nazaran evet bu çocuk hazır diye düşünmeme rağmen ,ben hazır olmadığımdan başlayamıyordum...Her seferinde bir bahanem vardı aslında ...hatta bu ay da var ama yok yazık sana da, bana da ,babana da... başladık artık....aslında baya zamandır başladık biz seninle ...Nerdeyse 1 yıldır klozete oturup ta kakanı yapıyordun ama bezine:)hemde ne eğlenerek,neler konuşarak,neler öğrenerek o klozetin üstünde:))her ne kadar bezsiz olmasan da olsun zaten bu geçiş dönemiydi çünki başlamadığımız için gerginde değildim o yüzden de sorun yoktu yapsanda olur yapmasan da misali...  ama ne çok işime yaramış meğer bunlar benim ,meğer ne doğru yapmışım bu yönden bakınca ,keşke daha  önce başlasaymışız biz bu olaya dedim  ama sonra ya kas gelişimi uygun değilse ???? vs vs ....yani birçok soru işaretiyle başladım bu olaya ama önemli olan cidden de benim hazır olmammış sen cidden de benim tahmin ettiğim gibi zaten hazırmışsın kuzum...

GELELİM İLK GÜNÜMÜZE:Kalkınca kahvaltı sonrası bezine kakanı yaptın ve ben son kez bezini alıyorum diye kendime hatırlattım ama bundan 1 hafta öncede bir girişimde bulunmuş 3 saatte evin her yeri sulanınca sayende vazgeçmiş ve hazır olmadığıma karar vermiştim ama bu sefer hazırlanmaya karar verdim ...önce evdeki tüm halıları kaldırdım,koltuklara da kalın örtülerini serdim artık hazırdım işte ,istediğin heryere yapabilecek çişi kakayı öğrenecek,ve ben sana hiç kızmayacak,ruh halini zedelemeden bu işi halledebilecektim en sabırsız olduğum konuda acaba ne kadar sabırlı olacaktım çok merak ediyordum açıkcası... artık biliyorum :)ben kendimi baya aşmışım kuzum sayende teşekkür ederim:))
   bezini aldık ve bezleri kaldırdık ortalıktan beraberce konuşarak,artık büyüdün, bak sana anlattığım gün bugün ,artık bezsiz olacağız ,herkes gibi çişini kakanı tuvalete yapacaksın bende sana yardımcı olacağım,şimdi sırada çiş kaka dersi var,sen öğren sonrada bebeklerine öğret bunu da diye önceki konuşmaları gözlerinin içine bakarak anlattım...anladığına eminim ...
   O gün bezsiz olmanında verdiği sevinçle sanırım saatte 2 bazen 3 kez çiş  yaptın ama hep yerlere...yarım saatte bir wcye gitmemize ve orada da yarım saat oyalanmamıza rağmen hiç wc ye yapmadın...ama çişin ne olduğunu öğrendin ve o gün kaka da yapmadın tuttun :)demek ki tutabiliyorsun;)ve tüm gün sadece kısa kısa şortlar giydik birini yıkadık birini kuruttuk ve gecede bezlememeye kararlıydım ben bakalım ne olacak normalde sabah kuru kalkıyordun ama bezsiz olunca acaba iş değişecek miydi? neyse ben bu düşüncelerle seni en son çişe tuttum ve sende beni hiç zorlamadan güle oynaya ,bana şebeklik yaparak çişini yaptın:))tabi her başarında olduğu gibi bunda da evde sevinç çığlıkları tabir caizse tam bir bayram havası vardı:))nasıl bir mutluluktu anlatamam :)) alıştırma kilodunu giydirdim ve günümüz bitti ŞÜKÜR...

 2.GÜN...

Gece 1 kez kaldırdım seni..altın kuruydu ama ben seni yine de wc ye götürdüm sende hemen yaptın ve ben uyucam deyip hiç arıza çıkarmadan tekrar uyudun:) sabahta aynı şekilde altın kuruydu hemen wc ye koştuk ve beni yine zorlamadan çişini yaptın ...öğlene dek ise o kadar wc ye gittiğimiz halde yapmadın ...kakada yapmadın .bu kaka da 2 gün zaten dünde yapmamıştın çünki...bekliyoruz bakalım ne zaman gelecek derken sen olduğun yere çişini yapıverdin....neyse öğle saati yemek ve öğle uykusu ...uyandığında çamaşırına kakanı yapmıştın...ben yanında olmadığımdan tam bilemiyorum ama sanırım kalkınca yaptın??neyse artık kaka yapmaz diye düşünürken wcye her gittiğimizde az az da olsa hem çiş hemde kaka yaptın hatta kakanı yapmak için zorladın resmen:)))kuşum yaa ...hatta babanla beni de hadi kaka oyunu oynayalım diye zorla wcye götürmeye çalıştın:))ve bebeğinle de kaka yapma oyunu oynadın durdun:))gecede kuru geçti yine...zaten geceleri yapmıyordun sen ....hatta bu yaşına kadar bebekken bile dışarda asla kakanı da yapmadın sen;))

 
   3.GÜN:
  

   Sabah kalkınca çişini yaptın hemen sonra kahvaltı ve sonrasında az çiş ve kaka da yaptın...ama yine öğlene kadar çiş yapmadın tam ümidimi kesmişken odaya geldiğimde tv ünitesinin üstündeydin ve ıslak bir halde:))ve bak ben buna gülüyorum düşün nasıl değiştiğimi ...sadece sen ıslak değildin hemde tüm oyuncakların ,oyuncak selen,vee tv ünitesinin bir kısmı ıslaktı....heryeri temizledim sabırla ama sana belli etmemek için nasıl çaba sarfettiysem artık ki her çocuk gibi konuşmasamda belli etmemeye çalışsamda sen hissettin eminim ve bana şebeklik yaptın yaptığının hata olduğunu anlaman anlamına geliyordu bu ve ben sakinleşiverdim ...sonra 1 saat sonra yine yerlere yaptın ama bir daha yapmadın sonraki seni wcye götürüşlerimde hep kendi isteğinle çişini yaptın en son yatmadan öncede yaptın ve yattın ...şimdi de uyuyorsun kuşum ve ben eminim ki biz bu işi  baya bayaa hallettik seninle ...daha çok yolum var biliyorum bu konuda da...ama sen ve senin sevgin o yoluda öğretir ve aytınlatır bana;))

    Herşeyi öğrettiğin gibi bunu da öğrettin kuzum sen bana ,benim için en zoru olsada...Şimdide bir çiş rutini oluşturduk kendimize işte:))Bakalım daha neler öğreteceksin, bekliyorum sabırla,ama cidden sabırla yaa ....